Om halftien staan we klaar. Achter de auto van Sam aan, die ons gisteren een presentatie had gegeven, gaan we met de bus naar de kerk. Een van de vele pinksterkerken die het land rijk is. Na een klein kwartiertje komen we aan. Buurkinderen en kinderen van de kerk spelen in de tuin, waar we ook de bus parkeren. Natuurlijk handjes geven aan de kinderen die niet zo vaak een "Muzungo" zien.
We worden twee tot drie keer vriendelijk gevraagd naar binnen te gaan. Als we dan eindelijk binnen stappen, is het worshipteam al volop bezig met de gemeente in aanbidding te leiden. Enthousiaste gospel met dito Oegandese warmte. We zitten aan de zijkant waar ook de andere kerkelijke VIP's zitten. Een beurtzang wordt ingezet die meer dan een kwartier duurt. Waarin Jezus centraal staat.
Halverwege zie ik mensen via een andere ingang binnenkomen. Ik krijg een ingeving om even als een gewone bezoeker die ingang te gebruiken. Kan ik de band van de voorkant fotograferen. Dus loop ik even de kerk uit om daarna weer de kerk langs de andere kant binnen te komen. Iedereen staat enthousiast te zingen en te dansen. Als ik niet fotografeer, dans en zing ik mee. Ondertussen maak ik contact met de medekerkgangers die blij zijn dat ik langs die kant even meekom. De muziek verandert. Iedereen loopt op elkaar af en op het juiste moment geeft men elkaar met twee handen een high five. Het duurt niet lang of ook ik deel mee aan de veelvoud van high-fiven.
Na een kwartier stopt de muziek. Ik loop weer terug naar de mij toegewezen plek. De noodzakelijke mededelingen worden door de dienstdoende ouderling doorgenomen. Dat is veel, maar niet erg anders dan in een gemiddeld andere Nederlandse kerk of gemeente. De worshipleider kondigt zich aan. Hij verwelkomt de gemeente, de pastor en zijn vrouw, Sam en zijn vrouw Frances en legt de gemeente uit dat een Nederlands team van TEAR de gemeente bezoekt., die zich later zullen voorstellen.
Een muziekgroepje van de jeugd wordt uitgenodigd om een lied te zingen. Wat een prachtig lied zingen ze zowel solo als meerstemmig ten gehore. Ik krijg er kippenvel van. De muziek van deze gemeente is trouwens een enkele keyboard die zeer muzikaal en met veel improvisatie door iemand ten gehore wordt gebracht die net doet alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. De collecte is aan de beurt. Uitgebreid wordt stilgestaan bij het doel ervan. Iets wat tijdens de dienst nog drie keer wordt herhaald met evenzovele mandjes die weer elders worden neergezet en elk een ander doel hebben.
De voorganger wordt gevraagd naar voren te komen. Hij is blij aan te kondigen dat zijn vrouw de gemeente voor het eerst sinds tijden weer goed in de ogen kan kijken. Of er nu een wonder is gebeurd of dat zij is geopereerd (ook een wonder!) daar kom ik niet achter. In ieder geval kan ze nu weer zien wie er in de gemeente is. Want, zei de voorganger, het gebeurde vaak dat zij hem vroeg of die en die in de gemeente was geweest. Ja, was dan zijn antwoord, die heb je toch gezien? Nog meer mededelingen, waaronder wat huwelijksaankondigingen. Een toekomstige bruid uit de gemeente wordt met haar toekomstige man uit een andere gemeente gevraagd naar voren te komen. Met familieleden en ik denk ook vriendinnen van haar en een oudste van de gemeente van hem komn ze naar voren. Bruid, bruidegom en oudste nemen het woord. Daarna worden alle ouderlingen gevraagd naar voren te komen en bidden ze samen voor de huwelijkssluiting.
- wordt vervolgd -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten