Jinja. Zaterdag kwamen we er aan. Met wat oponthoud door een zieke reisgenoot. De poort van ons nieuwe verblijf gaat open. Voor ons verschijnt een waar paradijs. Meters onder ons zien we de Nijl in al zijn pracht. Geen onrustige muziek. Alleen maar geluiden van vogels, insecten en het kabbelende water. Om de zoveel meter een huisje waar men men met twee kan verblijven. Op het terras van mijn huisje uitzicht op de Nijldelta. Mooie bloemen van allerlei soorten. En geluiden die ik nog niet kan onderscheiden. Het blijken apen te zijn die in de bomen verblijven. De volgende ochtend kan ik er zelfs enkelen fotograferen.
Na een druk programma met veel, heel veel indrukken mogen we in een paradijselijke omgeving bijkomen. Wat niet wil zeggen dat er geen programma meer is. In de ochtend van de volgende dag komt Stephen Watiti naar ons toe. Een arts met een geweldig verhaal. Dat vooral is geïnfecteerd, letterlijk en figuurlijk, door HIV/Aids. In de jaren tachtig bleek hij door het virus te zijn geïnfecteerd. Niet door seksuele overdracht. Waarschijnlijk doordat hij als dokter met besmet bloed in aanraking was gekomen. Zijn eerste vrouw stierf aan de ziekte. Hij hertrouwde. In 2000 was hij met TBC, hersenvliiesontsteking en nog een andere ziekte stervende. Zijn mededokters hadden hem opgegeven.
Op een dag kreeg hij een bijbeltekst die hem bemoedigde dat hij zou leven. En wonder boven wonder, dat deed hij! Hij genas van zijn ziektes. Hij kreeg via via nieuwe medicijnen die hem hielpen bij zijn genezing. En hij stond voor ons: alive and kicking. Zijn boodschap was overduidelijk. Ook voor de uitgenodigde pastors uit de omgeving. Tenzij er een gedrags- en leefverandering zou plaatsvinden, zou HIV/aids nooit uitgeroeid worden. Wat bedoelde hij? Hij noemde het bij name. Onveilige seks. Seks buiten het huwelijk, wat in Afrika nog veelvuldig voorkomt. Kinderhuwelijken. Homoseksualiteit, gezien als de bron van de ziekte, was hier niet meer het probleem. Daardoor kwamen nauwelijks geen nieuwe besmettingen meer voor. Het gaat nu vooral om de zaken die betrekking hebben op de algemeen geaccepteerde seksuele leefwijze, ook onder christenen.
Pijnlijke verhalen. Zichtbaar in de gezichten van de aanwezige voorgangers. Een taboe ook, waar je niet zo graag over spreekt. Maar ja, zei Stephen, als je het niet bespreekbaar maakt, kan het ook niet aangepakt worden.
Na de lunch nog een mooie toespraak van een man waar we de dag van aankomst naar toe zouden gaan, maar die we toen afzegden. Mijn lichaam weigerde echter en aangezien ik de sleutel van ons appartement had bewaard voor de kamergenoot die even geld was gaan halen, had ik een goed excuus om voorzichtig weg te lopen uit de mooie verhalen. Even uitrusten en omkleden bij het slaapvertrek.
Dan was het tijd voor iets heel anders. Genieten van Gods natuur. In een bootje gingen we naar de bronnen van de Nijl. Prachtige vogels fotograferen en bekijken voor de vogelaars onder ons. Ons laten onderdompelen door de schoonheid en pracht van die grote, bekende rivier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten